5 VRAGEN AAN ...

... Verloskundige Geke Born-Beckerman

Geke is verloskundige, heeft haar eigen podcast ‘Zwanger & Zo’ en beantwoordt vandaag vijf vragen over het opnieuw zwanger zijn na verlies. “Dat je in een kraamweek verdrietig bent om een kindje dat je mist, zegt niets over de liefde voor het kindje dat in je armen ligt. Het is niet of of het is en en.”

1. Vertrouwen opbouwen in een zwangerschap na verlies is voor veel ouders een uitdaging. Heb jij tips over hoe je dit zou kunnen doen?

“Allereerst zou ik ouders willen meegeven dat het, in een zwangerschap na verlies, heel logisch is dat je het vertrouwen niet direct voelt. Als ik kijk naar ouders bij mij in de praktijk, dan zie ik bij een eerste zwangerschap vaak blijdschap en een gezonde naïviteit. Bij een tweede zwangerschap is dat vaak al een stuk minder, omdat ouders hebben ervaren wat er allemaal komt kijken bij een zwangerschap en bevalling én voelen wat ze te verliezen hebben. Bij een zwangerschap na verlies vergt dit nog meer tijd. Het begint met accepteren dat dít zo is en dat het oké is. Kijk en voel daarnaast vooral wat jij, en je partner, nodig hebt om dat vertrouwen te versterken. Durf te vragen om extra controles en geef je wensen aan. Zo hebben wij elke week een hartjesspreekuur zodat ouders even naar het hartje kunnen luisteren, maar ook als dat er niet is: vraag erom. We begrijpen heel goed wat je hebt meegemaakt en willen niets liever dan je zo goed mogelijk ondersteunen. Verder adviseer ik ouders om contact te maken met je kindje. Door je handen op de buik te leggen, ertegen te praten of een liedje te zingen. Probeer te dromen over een toekomst samen. Zo maak je het wat minder abstract, versterk je de band met het kindje en zo ook het vertrouwen. Want geloof mij: het blijven leven in ‘wat als’ gaat je niet helpen. Vind je het lastig om contact te komen met je gevoel? Dan is haptotherapie wellicht een goede optie. Dit kan helpen om je gevoel en gedachten meer met elkaar in contact te brengen.”

2. Een moeder vertelde mij onlangs dat het mogelijk was om tijdens haar zwangerschap na verlies extra controles, echo's en onderzoeken in te plannen, maar ze twijfelde of ze dit wel wilde. In hoeverre heb je hierin als ouders een stem? En kun je er ook voor kiezen om onder controle te blijven van je eigen verloskundige in plaats van het ziekenhuis?

“Als ouders heb je de allergrootste stem. Als zorgverleners bieden we vaak extra controles en echo’s aan omdat we denken dat ouders daar behoefte aan hebben, maar dit is lang niet voor alle ouders het geval. Door al die extra controles leg je er ook de nadruk op en voor sommige ouders brengt dit juist spanning en stress met zich mee. Pas nog had ik een moeder in de praktijk die benadrukte dat ze geen medisch dossier wilde zijn, maar ‘gewoon’ zwanger. Weet dat jouw behoeftes en die van je partner hierin het belangrijkste zijn. Je kunt er zeker ook voor kiezen om bij je verloskundige te blijven, maar we hebben ook zoiets als ‘gedeelde’ zorg. Hierbij ga je voor medische afspraken naar het ziekenhuis, maar blijf je voor sociale zorg bij je eigen verloskundige. Ik merk dat ouders dat prettig vinden omdat het bij een verloskundige vaak wat beter lukt om ‘gewoon’ zwanger te zijn en ook te kletsen over de babykamer of de emoties die er spelen. Maar ook omdat een verloskundige in veel gevallen betrokken is geweest bij de zwangerschap waarbij ouders een kindje zijn verloren. Dit kan ouders een veilig gevoel geven.”

3. Wat ik merkte in mijn eigen zwangerschap na verlies is dat in de kraamtijd naast geluk en blijdschap ook rouw weer om de hoek kwam kijken. Zie je dat vaker?

“Absoluut. Rouwspecialist Manu Keirse schrijft zo mooi in zijn boek dat rouw de keerzijde is van liefde. Juist in die kraamweek waarin je overspoelt wordt met liefde, zie je dat ook die rouw weer wordt aangewakkerd. Je mist een kindje, je gezin is niet compleet. Dat is héél normaal en iets wat ik bij veel moeders zie gebeuren. Ze hebben vaak het idee dat ze vooral blij en gelukkig moeten zijn met de komst van hun baby’tje en vooral niet verdrietig mogen zijn, maar als ik het aanstip, zie je een soort zucht van verlichting. Het is oké, het is normaal. Probeer je gevoelens niet te filteren, maar schep ruimte voor wat er gezien én vooral gevoeld wil worden. Rouw, verdriet, pijn, geluk … het mag er allemaal zijn. Heb het erover met je partner of iemand die je vertrouwt. Mocht dat stukje niet omhoog komen in je kraamweek, is dat ook oké, maar als je het wel voelt, heb het erover. Dat je verdrietig bent om een kindje dat je mist, zegt niets over de liefde voor het kindje dat je in armen ligt. Het is niet of of het is en en.”

4. Ik spreek de laatste tijd veel ouders die veel spanning ervaren en een drempel voelen om de verloskundige te bellen als ze het niet vertrouwen. Wat zou jij deze vrouwen als verloskundige willen vertellen?

“Bel alsjeblieft. Vrouwen hebben vaak het gevoel dat ze ons belasten, maar dit is absoluut niet het geval. Ik vind het juist fijn als je deelt wat er zich in je hoofd afspeelt. Ook in de avond of het weekend. Ik heb veel liever dat ik twintig minuten met je klets of even vijf minuten naar het hartje luister, dan dat jij een heel weekend zit te piekeren of het wel goed gaat met de baby. Soms kan het ook helpen om extra controles alvast in te plannen, dan hoef je niet iedere keer over de drempel heen om te bellen. En vertrouw je het buiten die controles om toch een keer niet? BEL!”

5. Wat zou je ouders die opnieuw zwanger zijn na het verlies van een kindje nog willen meegeven?

“Weet dat je niet alleen bent. Dan kan misschien zo voelen omdat er in je omgeving niemand is die opnieuw zwanger is na verlies (gelukkig!), maar weet dat er meer mensen zijn zoals jij. Mensen vinden lotgenotencontact soms een beetje suffig, maar het kan enorm helpen. Juist omdat zij als geen ander weten waar jij doorheen gaat. Verder zou ik nog willen meegeven dat het niet erg is om af en toe verdrietig te zijn, spanning te voelen of stress. Vrouwen willen niets liever dan vrolijk en gezellig zwanger zijn en het kindje vooral niet belasten, maar hiermee leg je de lat voor jezelf heel hoog, want het is niet meer dan normaal dat er soms ook gevoelens van spanning en stress zijn in een zwangerschap na verlies. Probeer je er niet tegen te verzetten, maar je kindje er juist in mee te nemen. Leg het je kindje uit: “Ik ben heel blij dat je er bent en je bent heel erg welkom, maar door wat papa en mama eerder hebben meegemaakt, voel ik soms wat stress en spanning.” Het helpt om de band met je kindje te versterken, maar ook uiting te geven aan je eigen gevoel.”

Meer lezen of zien van Geke? Bekijk dan haar Instagrampagina: @gekeborn of beluister hier haar podcast. Of lees hier de vorige afleveirng uit deze rubriek met verloskundige Marlies.